Corrie Sleebos bezoekt sinds 2012 als gast het Toon Hermans Huis. Haar fysiotherapeut wees haar erop. Op internet zocht ze eerst wat informatie. “Mijn eerste reactie was: “Leuk, maar dat heb ik niet nodig. Ik ben klaar met het medische traject en ik heb er genoeg van patiënt te zijn en steeds weer alles te moeten vertellen.”
Nieuwsgierigheid deed haar besluiten om toch eens een bezoekje te brengen. Vanaf dat moment staat het Toon Hermans Huis op woensdag vast in haar agenda. “Kanker staat niet voorop tijdens de inloopochtenden. Het gaat om de mens. Er is ruimte voor je eigen verhaal. Het geeft je weer perspectief; alleen kun je erg vast komen te zitten.”
Heel veel plezier beleeft ze aan de activiteiten die worden georganiseerd. Van de cursus fotografie heeft ze nog steeds profijt. “Kanker heeft je stil gezet, je hele leven overhoop gehaald. Fotografie is nu geïntegreerd in een nieuw leven.” Ook van het bloemschikken en de schilderworkshop heeft ze enorm genoten.
De gastvrouwen spelen volgens haar een belangrijke rol bij het inloophuis. “Je voelt je welkom, je wordt gehoord en gekend. Hoewel er geen controle is, word je toch gemist als je er een keer niet bent.”
Ook ervaart ze dat ze in balans wordt gebracht. “Je hoort heel vaak dat je er weer goed uitziet, maar over wat er in je omgaat wordt niet gesproken. Dat gebeurt wel bij de inloopochtenden. Natuurlijk heb je veel steun van familie en vrienden, maar bij het Toon Hermans Huis praat je met lotgenoten. Er komt weer balans in de binnen- en buitenkant.”
Ze omschrijft het Toon Hermans Huis als gezellig en saamhorig. “Geen huis met kommer en kwel. Er wordt meer gelachen dan gehuild!”
tekst: Henk ter Beest
foto: E3 Fotografie (Carolien)
redactie: Bodé Media
