|
|
|
|
Voor Noordoostpolder, Urk en omstreken
|
|
|
|
INLOOPHUIS VOOR MENSEN MET KANKER EN HUN NAASTEN
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Een viooltje in een zonnige tuin. Met een beetje verbeelding zie je een engeltje.
|
Lieve gasten van het Toon Hermans Huis Emmeloord,
We zoeken contact met elkaar op een andere manier dan we gewend zijn..............
|
|
|
|
Het is ons weer gelukt om een Lichtpuntje samen te stellen met medewerking van velen.
|
|
Elly Orsel en Trijnie Veendorp
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Maart 2020….we werden in Nederland geconfronteerd met de intelligente lockdown. Wat veranderde er opeens veel, het werd stil op straat en heel veel dingen die altijd zo vanzelfsprekend waren konden even niet meer. Het was knokken voor veel mensen op de IC, ingrijpend om te zien en te horen hoe artsen met hart en ziel aan het werk zijn om patiënten er weer bovenop te helpen.
|
|
|
|
|
Ik zat eind maart zelf net in de fase van de start van het traject bestraling gecombineerd met de diepliggende hyperthermie in het AMC. Spanning voelde ik in mijn lijf…moet ik dit nu wel doen? Ik was al kwetsbaar door het net afgeronde traject chemotherapie, moest ik nu wel elke dag naar het ziekenhuis gaan waar ik misschien besmet zou kunnen worden? De behandeling moest doorgaan, kon niet uitgesteld worden en vol goede moed vertrok ik met de taxi naar Amsterdam. 5 dagen in de week, 23 keer…..de weg kon ik op de duur wel dromen. Wat een geluk dat de tulpenvelden en het raapzaad zo mooi in bloei stonden en een voordeel dat er geen files te bekennen waren rondom Amsterdam. Ook in het AMC was het stil, geen patiënten in de wachtkamer, na aanmelding werd ik meteen opgehaald om te voorkomen dat er patiënten in de wachtkamer zouden zitten. Terwijl ik op de bestralingstafel lag keek ik elke dag naar het plafond dat was voorzien van mooie luchtplaten. Af en toe bekroop me het gevoel van iets hemels, ik ben gelovig opgevoed en voelde Maria om me heen die me omarmde. Op de terugreis hoorde ik toevallig de muziek van Hauser op de radio. Het Ave Maria klonk zo sereen dat de tranen me over de wangen liepen, maar gelijk voelde ik ook de kracht van het gezang van de engelen die me iets wilden zeggen. ‘Hou vol, houd moed, het komt goed’.
|
Het is goed gekomen, ik heb het traject eind april afgerond en heb me elke dag veilig gevoeld in het AMC. Nu is het wachten: de bestraling werkt nog een aantal maanden door, begin juli zal blijken of het traject het gewenste effect heeft. Spannend, dat zeker, maar door elke dag de muziek van Hauser te beluisteren met het engelachtige gezang van het Ave Maria blijf ik hopen en vertrouwen dat het goed komt. Als je onderstaande link aanklikt wil ik eenieder die dat wil laten meegenieten.
|
|
|
|
|
|
|
|
Papier en potloden klaar................. handletteren maar!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Als je goed kijkt, kun je meer zien
|
|
|
A’j goed kiek’n ku’j meer zien, een uitspraak in het dialect van mijn vader. Van hem heb ik geleerd om vooral in de natuur goed te kijken. Hierdoor is er een gevoel van verwondering voor schepping en liefde voor de natuur ontstaan.
Ik herinner me als jongen van ongeveer 8 jaar dat we gingen eieren zoeken in het gebied de “Auken”, een natuurgebied bij Zuidveen. Dat mocht nog in de jaren 50-60. Het was een spannend avontuur om ‘s morgens vroeg op pad te gaan met mijn vader. We hoopten dat er een eend of kievit van het nest zou opvliegen. Als er eenmaal een nest was gevonden, mochten de eieren niet zo maar mee worden genomen. Er werd mij geleerd dat je moest ’schouwen’. Een techniek waarbij het ei op de hand in het slootwater wordt beoordeeld. Drijven betekende laten liggen, ze zijn bebroed, zinken echter was oké de eieren werden meegenomen. Ze werden zorgvuldig in de rand van de pet van mijn vader gestopt, waarna hij deze gewoon weer opzette. Knap om met zoiets op je hoofd later gewoon weer over de sloot te springen. Eenmaal thuisgekomen werden de eieren uitgeblazen en van de inhoud werd een lekkere omelet gebakken.
Soms vonden we kikkerdril. Het is een heel speciaal gevoel om die glibberige massa door je vingers te voelen. Elk jaar was er altijd een weckfles met dril die op een warme plaats mocht uitkomen. Als de kikkervisjes pootjes hadden kwam er een stukje hout in de pot, zodat ze hier af er toe op konden rusten en niet verdrinken, later ging alles terug naar de sloot.
Samen op de volkstuin heb ik geleerd hoe je moest zaaien en poten. Er werd in april een aardappel in de grond gepoot en in augustus waren onder diezelfde plant wel 10 knollen gegroeid. Insecten en kevers waren niet eng en mochten gewoon kruipen over je hand, behalve de coloradokever, die mocht ik van mijn vader vangen en onder de klomp doodtrappen omdat die de bladeren van de aardappels opat. Een ander boeiende bezigheid was het branden van het gedroogde aardappelloof, heerlijk die geur en branden mocht toen nog. Als ik nu nog langs een gebied rijd waar ze blad van riet aan het verbranden zijn, doe ik het raam naar beneden om de geur op te snuiven. Nostalgie moet je maar denken.
Die verbondenheid met de natuur heeft er mede toe geleid dat ik mijn werk heb gevonden in die richting. Bij het PD werk moest ik namelijk vaak goed kijken op een plant welke schimmel, bacterie of insect de schade of afwijking veroorzaakt.
Later, toen ik inmiddels zelf vader was, gingen de jongens wel eens mee naar de volkstuin. Ze vonden het mooi om aardbeien plukken, soms nog half rijp, en vol trots namen ze de aardbeien mee naar huis. Gedroogd aardappelloof branden was voor mij en de jongens genieten. De coloradokever was in de jaren 80 uitgeroeid. We zochten lieveheersbeestjes en telden hoeveel stippen die hadden. Een leuke bezigheid was het plukken van een veldboeket. Op vakanties konden we met elkaar genieten van een mooie ondergaande zon en ook op die wijze gevoel voor en van de natuur ervaren.
De jongens zijn inmiddels volwassen en hebben hun eigen werk en bezigheden. Het is boeiend te zien dat ze genieten van de planten in eigen tuin en opmerken hoe mooi de border bloeit. Dan merk je dat ze oog hebben voor de natuur.
Inmiddels hebben we kleinkinderen, het is een uitdagende taak om ze gevoel en verwondering voor alles wat groeit en bloeit bij te brengen. Samen lieveheersbeestjes zoeken, leren dat je op een boomblad kunt fluiten. In Corona tijd een filmpje voor ze maken met uitleg over de paardenbloem en weegbree. Samen luisteren naar het zingen van een vogel en dan proberen te herkennen welke vogel er fluit. Zo zijn er talloze dingen te ontdekken als je maar goed kijkt.
|
Kortgeleden belde de jongste kleindochter of opa wist waar kikkerdril te vinden was. Na wat rondbellen bij vijverliefhebbers was er na een uur al een emmertje met enkele klonten dril. Ze was blij met het resultaat. Haar reactie was gelijk aan wat ik vroeger deed. Je wilt het vastpakken maar het glijdt zo tussen je vingers door.
|
|
Het is een boeiende tijd met mogelijkheden om samen te ontdekken, te delen en te genieten.
|
Tijdens het bloemschikken in het Toon Hermans Huis is het interessant samen te ontdekken hoe mooi een bloem of bloeiwijze er uit kan zien. Het schikken is meer dan alleen wat bloemen in steekschuim steken. Je maakt een creatie met eigen handen die er nog niet eerder was. Met wat tips en begeleiding gaan de gasten weer blij naar huis. Het geeft voldoening om op deze wijze iets van kennis te delen. Voor ons allen geldt, als je goed kijkt kun je meer zien.
|
Co Orsel
Gast THHEmmeloord
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- Als je op leeftijd bent of tot de kwetsbare groep behoort en je hebt niet de mogelijkheid om iemand anders te vragen om een boodschap voor je te doen of naar de apotheek te gaan, dan kun je ook een beroep doen op Carrefour. Telefoonnummer 0527-630000
- De MAX luisterlijn biedt dag en nacht een luisterend oor aan mensen die zich angstig of eenzaam voelen. De luisterlijn is anoniem te bereiken via 0900 0767 (lokaal tarief)
- Wie behoefte heeft aan contact met andere gasten kan dit aangeven bij Elly Orsel, coördinator, e-mailadres elly@thhemmeloord.nl. Wij proberen verbindingen te zoeken
|
|
|
|
Positief naar gebeurtenissen in het leven leren kijken
|
Dit is ons aangereikt door Peter van Campen, gast THHEmmeloord
|
|
|
|
|
|
|
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
|
|
Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
|
Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien.
|
In deze uitspraak ligt de sleutel om onnodige stress tot een minimum te beperken.
Dit is LEVENSKUNST.
|
|
|
|
|
|
De column van Piet
Bevrijding
|
Graag had ik op 4 mei bij het monument aan de Soensterdijk op 1 kilometer van Dokkumer Nieuwe Zijlen gestaan om 75 jaar bevrijding te vieren. De boerderij waar ik de eerste 21 jaar van mijn leven heb doorgebracht stond en staat daar op zo’n 300 meter afstand.
Mijn ouders, hun twee zonen en twee evacués uit Limburg werden in de aprildagen van 1945 door Canadezen en leden van de NBS bevrijd.
Pure vreugde ontbrak want op 31 maart was hun dochtertje en mijn zusje aan de gevolgen van difterie overleden, nog geen jaar oud. Een jaar later werd ik geboren.
|
Die explosie van blijdschap zag ik wel bij oude oorlogsbeelden. Alleen maar lachende gezichten, vlaggetjes, vreugdedansen die de zwart-wit beelden kleur gaven.
Omdat om begrijpelijke redenen bij ons thuis sporadisch over de oorlogsjaren werd gesproken fascineert mij die periode bovenmatig. De indrukwekkende verhalen die in de laatste weken van april en eerste weken van mei gepresenteerd werden maken veel los en vaak keek ik met natte ogen geboeid naar wat mensen elkaar aandoen maar ook naar wat mensen voor elkaar over hebben.
|
Herdenken is eer betonen, stilstaan bij het leed dat generaties lang doorwoekert. Het is ook lessen trekken uit de giftige mechanismen die beginnen met een ‘simpel’ woord.
Arnon Grunberg, bekend auteur en spreker bij de Nationale Dodenherdenking, drukte ons met de neus op de feiten. Wij moeten niet passief toekijken zoals in de oorlogsjaren helaas ook voorkwam als bevolkingsgroepen, minderheden gediscrimineerd werden.
Het is zo menselijk om de schuldvraag op anderen af te schuiven. Een zondebok is gauw gevonden.
|
Intussen is een andere oorlog gaande en staat weer racisme in een andere vorm met hoofdletters boven de gebeurtenissen. Nogmaals, onbegrijpelijk wat mensen elkaar aandoen: een blanke politieman die een zwarte man ‘kniewurgt’, zoals Bert Wagendorp in de Volkskrant schreef. En de mensen kijken toe en weg, maar laten eveneens weten dat het zo niet langer kan, zodat de Dam volloopt en de meningenfabriek daarover weer zijn producten verspreidt.
|
Het is een zaak van lucht krijgen: intensieve zorg besteden aan mensen in de knel. Gelukkig is de hemel wijds, blauw en van ons allemaal, naast mensen, opvallend de laatste tijd, vooral van de dieren, de vogels, de vlinders. Zij nemen de ruimte in nu wij beperkt worden. De wereld lijkt er zonder files, drukke perrons en overvolle steden mooier uit te zien. Het ene ‘minder’ lokt het andere ’meer’ uit.
Ik teken voor meer aandacht voor het kleine, het kwetsbare. Ik opteer voor de boterbloem, het madeliefje en niet het raaigras, de kievit en de grutto en niet de onmetelijke ‘biljartvelden’.
|
Geef mij minder economie, reizen, op zoek naar het groene gras elders, geef mij meer kleinschaligheid, bloemetjesweilanden, wandelvreugde.
Op zoek naar lucht en licht is (gemoeds)rust vlakbij
|
|
|
|
|
|
|
Zin in een leuke wandeling?
|
|
|
De ZANDSCULPTURENROUTE heeft als thema 75 jaar bevrijding.
Start: Schoterweg op 150 meter van huisnummer 5 te Bant.
De hond mag ook mee, mits aangelijnd.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Boeken komen naar je toe!
|
|
|
|
|
|
Omdat je nu even niet naar ons toe kunt komen draaien we het om: wij komen naar jou toe. Zoek op de website (de blauwe knop hierboven) een boek uit en geeft dit per e-mail door. Vermeld wel je adres. Een vrijwilliger bezorgt het boek bij je thuis. Kost niets, wij doen het graag en je kunt zo vaak als je wilt gebruik maken van deze dienst. Ga meteen even naar de site, zoek een mooi boek uit en stuur een e-mail naar info@thhemmeloord.nl
|
|
|
|
|
|
We sluiten af met muziek van Yentl en De Boer.
Humoristisch, soms hilarisch en vooral herkenbaar
|
|
|
|
|
|
|
|
En als jullie muziek willen aandragen wat je mooi vindt en ook kunt vertellen waarom, maken we daar graag gebruik van. elly@thhemmeloord.nl
|
|
|
|
|
|
|
|
U ontvangt dit bericht omdat u zich hebt aangemeld voor onze nieuwsbrief. Wilt u geen nieuwsbrieven meer ontvangen, dan kunt u zich afmelden door te klikken op 'Afmelden' hieronder.
|
|
|
|
|
Nijenbeek 4-B
8303 ZA Emmeloord
|
|
|
|
|
|
|
|
|
