Ik ken maar weinig mensen die na een werkzaam leven ‘achter de geraniums zitten’. Een actief leven na je pensionering heeft immers zo veel te bieden: creatief bezig zijn, reizen, sporten, een hobby, klussen, een studie, noem maar op.
Je kunt er ook voor kiezen om niet bij alles jezelf op de eerste plaats te zetten, maar juist de ander: vrijwilligerswerk.
Nieuwe mensen leren kennen, andere sociale contacten opdoen, je kennis en vaardigheden inzetten, nieuwe dingen leren, zinvol en actief bezig blijven, betrokken blijven.
Het houdt je scherp en het is bovendien nog leuk ook. En al is het vrijwillig, het is nooit vrijblijvend, er wordt iets van je verwacht. Dat je daarmee iets voor een ander kunt betekenen maakt het verschil. Dat geeft voldoening en een goed gevoel.
Voor mij was het daarom in januari 2013 niet moeilijk om ja te zeggen op de vraag of ik ‘iets’ wilde doen voor het Toon Hermans Huis Emmeloord. Al beken ik eerlijk dat ik tot dat moment geen idee had wat een Toon Hermans Huis eigenlijk was. In de afgelopen jaren heb ik groot respect gekregen voor al die vrijwilligers die samen het huis gemaakt hebben tot wat het nu is. Die telkens weer belangeloos tijd vrijmaken om iets voor die ander te betekenen. Prachtig om te zien dat mensen met kanker en hun naasten de weg naar ons huis weten te vinden, er graag komen. Dat het Toon Hermans Huis Emmeloord ook daadwerkelijk iets voor hen betekent.
Het is een voorrecht om daar een bescheiden steentje aan te mogen bijdragen.
Arie Aantjes
Communicatie & PR