Activiteiten
Ook in de maand maart vonden weer diverse activiteiten plaats.
Woensdag 8, 15 en 22 maart workshop Fotografie o.l.v. Pim van der Maden.
Vrijdag 10 maart workshop Bloemschikken o.l.v. Co Orsel.
Donderdag 30 maart workshop Make-up o.l.v. Annet v.d. Werf-Vos.
Nieuwe activiteit
Met ingang van april wordt er tot en met juni op elke eerste woensdag van de maand een nieuwe activiteit aangeboden: voetmassage. Deze (gratis) voetmassage wordt gegeven door Cecile de Wit-Borsboom, gediplomeerd medisch voetzorgverlener en oncologisch voetzorgverlener (OVV) i.o.
Een aanraking met liefdevolle aandacht zegt soms meer dan 1000 woorden.
U kunt u even weer mens voelen, in plaats van alleen maar patiënt en ervaren dat uw lichaam nog steeds prettig kan aanvoelen.
Massage biedt geen genezing, maar ontspant, ondersteunt het herstel en kan pijnstillend werken.
Contra-indicaties: trombose en (lymf)oedeem.
Column
De zwevende kiezer
Kent u het begrip keuzestress? En zo ja … lijdt u er wellicht aan? De symptomen zijn besluiteloosheid, uitstelgedrag, zwalkend voortbewegen. Zweven boven het aards gewemel ten tijde van verkiezingen en stemmingen. Een trillende schrijfhand geklemd om het rode potlood.
O nee, over populisme, volksmenners en/of demagogen wil ik het met u niet hebben. Het gevaar dat de democratie om zeep geholpen wordt of niet meer werkt evenmin. Het beeld van verkiezingen en een zieke maatschappij die politici als Trump, Wilders, Le Pen voortbrengen is slechts het opstapje naar de zieke mens.
De zieke mens: niet alleen lijdend aan zijn ernstige kwaal, maar ook nog aan de stress van een leven dat gevaar loopt. De inslaande bom die de boodschap ‘kanker’ bijvoorbeeld teweegbrengt, laat, behalve een diepe krater, stofwolken na, een stilte waarin de wanhoop huilt. Verstrikt raak je in het bos met vele bomen, voetangels en valkuilen van behandelingen, controles en ‘hoe nu verder?’ Gelukkig vind je er ook de rust van de stoere beuk en solidaire treurwilg. Stapje voor stapje zoek je je eigen pad en even verdwalen brengt je niet in paniek, maar leidt je naar ongekende plekken.
Zelf had ik geen last van keuzestress onlangs met de verkiezingen. Ik hoorde tot de ‘loosers’ die ervoor zorgden dat er toch nog iets van de P.V.D.A. overbleef. Mijn argumentatie voor die keuze doet er even niet toe.
De stress van een kankerpatiënt die zijn vonnis hoort uitspreken ken ik daarentegen heel goed. Mijn overlevingsstrategie, van zeer oud model, besloot destijds, buiten mijn bewuste ego om, dat ik passief moest afwachten op de dingen die kwamen: de medische wereld, de mensen die het goed met me voor hadden.
Toen ik door kreeg hoe die strategie deels misleidde en te kort deed werd ik langzaam weer baas in eigen body en kreeg ik de regie over mijn leven terug. Naast de wereld van de scans, de uitslagen en de operaties maakte ik kennis met een andere wereld, die van gezond(er) leven onder andere.
In het bos had ik de kracht van de natuur al ervaren, de kick van het bewegen. De helende werking van de aandacht van een homeopatisch arts, de hand op mijn schouder van een psychotherapeut, de vitamines en andere preparaten die niet zouden werken volgens vele sceptici: zij gaven mij zo veel moed, vertrouwen en hoop.
‘Leveren al die alternatieven geen gevaar van keuzestress op?’ hoor ik iemand zeggen. ‘Er zijn zoveel therapieën, hulpverleners, goedwillenden en … ook kwaadwillenden.’ Dat kan ik niet ontkennen, maar het passieve slachtoffer dat verandert in een pro-actieve beslisser is zo’n prachtige metamorfose dat daar enige kortstondige stress tegenover mag staan. Het stresshormoon is tenslotte ook de aanjager van onze acties en ons voortbestaan.
Overigens gun ik ieder zijn zweefmomenten, maar ook de durf keuzes te maken. In de beperkingen van het kiezen verruim je uiteindelijk je territorium en schep je je wereld zoals jij die voor ogen hebt. Veel succes daarbij.
Piet Talsma
Reageren? piettalsma@kpnmail.nl
